In Gouda daar was de eerste stop. Koffie gedronken met heerlijk gebak, en toen liepen Henk en Michel voorop, we dachten dat we weer naar de auto gingen maar ze gingen de zijkant van de Sint-Janskerk in. Intussen waren de anderen er ook, en toen keken we naar binnen, toen riep Henk kom maar verder. En de koster zei 'Dit zal dan wel het bruidspaar zijn'. Hij feliciteerde ons, en de organist ook. Toen kwamen we te horen dat hij voor ons zou spelen, eerst mochten we het orgel bezichtigen, en toen we weer terug in de kerk waren begon hij te spelen. Lied 17. Als ik maar weet dat hier mijn weg, door U Heer, wordt bereid. Ja wat er toen door mij heen ging van dank en herinneringen weet alleen mijn hemelse Vader. De koster vertelde van de historie in de ramen. We zijn 1½ uur in de kerk geweest. Wil je alles te weten komen dan is het wel een dag werk, want er zijn 70 ramen. Toen we weer buiten stonden zei Wim tegen mei 'Nou mijn dag kan niet meer stuk, wat een verrassing'. We hebben later nog poffertjes gegeten, erg gezellig. En toen weer in de auto naar Scheveningen naar het 'The sea life centres' een duur woord maar je loopt achter glas tussen de vissen, ook een hele belevenis. Later op Zeezicht koffie en fris gedronken. Henk heeft nog even met de kinderen langs de zee gelopen, wij hadden geen zin want het strand lag vol met buizen. Terug in de auto en langs de kade gereden, en intussen een restaurant gevonden. Uitzicht allemaal boten erg mooi, en heerlijk gegeten. En over Veenendaal weer naar huis. We stapten precies om 23:00 uur weer uit de auto, dus de klok was rond. We waren erg moe maar wel voldaan. Om 01:00 uur werd ik wakker, zo misselijk, nou dat heb ik er wel voor over gehad.