Op een winterdag gingen we verhuizen! Het nieuwe huis was niet ver van het huis van Oma. Net om de hoek. Er lag een dik pak sneeuw. Bij een bevriende groenteman werd een grote slede geleend. Daarop werd in etappes de huisraad van het ene naar het andere huis overgebracht. Een nieuw huis was natuurlijk een enorme sensatie. Arie zou meteen de bovenverdieping eens inspecteren. Maar wat een schrik, halverwege de trap hoorde ik plotseling schreeuwende varkens. Precies zo als de varkens van Donkervoort, de buren van Oma, waarvoor ik ook zo bang was. Sidderend van angst rende ik de trap weer af, luid roepend “Er zijn keuen boven”. Het schreeuwende geluid bleek te zijn veroorzaakt door Ma die een klerenhangertje had verschoven over de metalen roede in de hangkast onder de trap.
