Toen werd het Kerstfeest. In de nacht na de eerste Kerstdag werd er plotseling hard aan de deurbel getrokken. Ik hoorde Pa de trap aflopen en de deur openen. Er was een Oom die kwam vertellen dat Oma gestorven was. Ik hoorde Pa heel hard huilen. Pa en Ma vertelden ons dat Oma nu bij de Here Jezus was, en dat ze het daar heel fijn had.
Een paar dagen later zou Oma begraven worden. Pa en Ma vertelden ons hoe dat zou gaan. Omdat Marja en ik niet wisten wat dood zijn betekende gingen we met ons allen naar Oma kijken. Het was heel vreemd, maar toch ook weer mooi zoals we Oma zagen liggen. Het was net of ze glimlachte en ieder moment haar ogen kon opendoen en zeggen “Ik sliep maar een beetje hoor”. Ze lag er zo rustig en vredig. Ze moest het bij de Here Jezus wel heel fijn hebben.
Het was vier dagen nadat Oma gestorven was. Ik speelde in de Oosterstraat met Bert en Nico Ewijk en Dik Wessels. We waren druk aan het spelen toen we op de Traay, de straat waar de onze op uitkwam, een paar grote zwarte
