Verhaaltjes Uit Mijn Jeugd
Het bevalt me erg goed op de LEAO Ik ben er nu een paar weken op. De naam van het schoolhoofd is L.L. van Dalfsen. Dat L.L. staat voor Lubbert Lubbert. Zijn ouders vonden dat blijkbaar zo’n mooie naam dat éénmaal Lubbert niet genoeg was. Wij noemden hem kortweg ‘Kalf’. Die naam werd al gehanteerd door de leerlingen van de hogere klassen. Waarschijnlijk heeft hij die naam gekregen vanwege zijn enigszins vlezige dikke kop. Het is overigens een aardige man. Hij houdt zich veel persoonlijk met je bezig. Soms kan hij ook erg streng zijn. Laatst was er een jongen zo vervelend dat hij een bordenwisser naar zijn hoofd wierp. “Weet je waarom ik dit doe?” riep hij, “omdat ik nog steeds iets om je geef. Zo gauw als dat voorbij is ben je lucht voor me, en neem ik niet eens meer de moeite om iets naar je hoofd te gooien”. Het werd doodstil in de klas. De jongen zat dom voor zich uit te kijken, en wist niet goed wat hij er mee aan moest.

Femia Petersen is ook op deze school. We zijn nu beiden 13 jaar oud. Het is niet meer zo als vroeger tussen ons. Er zijn nog een paar jongens die proberen werk van haar te maken. En dat bevalt haar blijkbaar. Ik kan niet zeggen dat ik me erg jaloers voel. Het is allemaal zo anders dan op de lagere school. Bijvoorbeeld is hier geen rozenhaag waar we in de pauze kunnen gaan zitten. Dat zou hier trouwens helemaal niet gaan. De jongens gaan meer met elkaar om, en de meisjes vormen een giechelend groepje apart. Veel lesuren voor de jongens en meisjes worden in aparte lokalen gegeven. De jongens krijgen bijvoorbeeld lessen in handenarbeid, terwijl de meisjes dan les in huishoudelijke vakken hebben, zoals koken en naaien. Ook de gymles voor de jongens is op een ander uur. Bij de school is een grote sportzaal. De meisjes krijgen daar lessen van een lerares, Mej. Van de Wiele genaamd, door iedereen op school ‘Saartje’ genoemd. Het is een wat oudere dame die zich nogal conservatief kleed. Gezamenlijk krijgen wij van haar lessen in de Engelse taal. Een vak dat ik erg leuk vind. Ik heb het nogal eens aan de stok met ‘Saartje’. Zoals laatst bijvoorbeeld. De meisjes kregen gymles van haar, op het gazon naast de school. Dat vond ze voor de verandering gezonder dan in het gymlokaal. De meisjes hadden uiteraard alle aandacht van de jongens in het aangrenzende leslokaal. We moesten oppassen dat we niet op onze kop kregen van Van Dalfsen die voor in de klas achter zijn lessenaar zat.
Bladzijde 10