De reservepot was leeg. Dus werd het terug naar Nederland. Ons huis was na enige moeite weer beschikbaar. Slecht als we zijn hadden we dat onderverhuurd.
Terug is Nederland ben ik weer gaan werken als debiteuren administrateur. Eerst via een uitzendbureau en steeds gevolgd door een jaarcontract. Verlenging van een jaar, en op de 2 jaar grens ontslag. Zo ging het bij Bouwgroothandel Raab Karcher in Waddinxveen en later bij vervoerder Conexxion in Boskoop. Wat wel wijs was om te ontdekken is dat het blijkbaar niet uitmaakt of je nu medische apparaten verkoopt of bouwmaterialen of reizen en vervoer, als je goed werk verricht is iedereen blij met je. Laméris bleek een goede leermeester te zijn geweest. En wat heb ik veel gehad aan de Engelse les van Mej. Van de Wiele op de LEAO.
De laatste jaren lukt het niet meer om aan de slag te komen. 125 sollicitaties maar niemand zit meer op een oude lul te wachten blijkbaar. Na 3 jaar WW kwam er niets meer binnen, en leefden we van John zijn inkomen. John moest door gezondheidsproblemen stoppen met de muziek en werd free lance fotograaf, met de krant De Goudse Post als belangrijkste opdrachtgever. Maar, je begrijpt het al, reorganisatie, bezuinigen enz. Dus einde free lance fotograaf. Inmiddels krijg ik AOW en heb 2 pensioentjes. Samen met John zijn uitkering hebben we het best samen. John en ik waren vorige maand 24 jaar samen. En gezien het bovenstaande ben ik blij dat ik die bewuste middag naar hem ben gaan luisteren in Moordrecht. Naar mijn Valentijn.
